Wystąpienie Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej na podstawie Umowy Wyjścia wiąże się z rozpoczęciem obowiązywania od 1 lutego 2020 roku tak zwanego okresu przejściowego.
W czasie trwania okresu przejściowego regulacje/ zasady funkcjonowania w zakresie praw Brytyjczyków w Polsce nie ulegną zmianie do końca grudnia 2020 roku.
Zasady wjazdu i pobytu obywateli Wielkiej Brytanii oraz członków ich rodzin nie będących obywatelami UE w przypadku bezumownego wystąpienia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej.
A. Wjazd obywateli Wielkiej Brytanii do Polski na zasadach ogólnych
Po wystąpieniu Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej obywatele tego kraju, będą wjeżdżali na terytorium Schengen na takich samych zasadach jak obywatele innych państw trzecich.
I. Wjazd na pobyt krótkoterminowy na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady 2016/399 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie unijnego kodeksu zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen).
Państwa trzecie, których obywatele zobowiązani są posiadać wizę na wjazd krótkoterminowy na terytorium Schengen (w tym Polski) oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego obowiązku zostały określone w rozporządzeniu Rady (we) nr 2018/1806 z dnia 14 listopada 2018 r. wymieniającym państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu.
Na mocy powyższego rozporządzenia obywatele Wielkiej Brytanii będą zwolnieni z obowiązku wizowego na pobyt krótkoterminowy.
W przypadku wjazdów na tak zwany pobyt krótkoterminowy to jest pobyt nieprzekraczający 90 dni w każdym okresie 180-dniowym, co oznacza wzięcie pod uwagę okresu 180-dniowego poprzedzającego każdy z dni pobytu, warunki wjazdu obywateli Wielkiej Brytanii będą następujące:
a. posiadają oni ważny dokument podróży uprawniający do przekroczenia granicy i spełniający następujące kryteria:
i. jest on ważny przynajmniej trzy miesiące po planowanej dacie wyjazdu z terytorium państw członkowskich – w uzasadnionych pilnych przypadkach kryterium to może zostać pominięte;
ii. został wydany w okresie ostatnich 10 lat;
b. posiadają oni ważną wizę krótkoterminową, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE) nr 2018/1806, chyba że posiadają ważny dokument pobytowy wydany przez inne państwo Schengen lub ważną wizę długoterminową wydaną przez inne państwo Schengen;
c. uzasadnią cel i warunki planowanego pobytu oraz posiadają wystarczające środki utrzymania, zarówno na czas trwania planowanego pobytu, jak i na powrót do ich państwa pochodzenia lub na tranzyt do państwa trzeciego, co do którego istnieje pewność, że uzyskają zezwolenie na wjazd na jego terytorium, lub jeżeli mają możliwość uzyskania takich środków zgodnie z prawem;
d. nie są osobami, wobec których dokonano wpisu do celów odmowy wjazdu w SIS;
e. nie są uważani za stanowiących zagrożenie dla porządku publicznego, bezpieczeństwa wewnętrznego, zdrowia publicznego lub stosunków międzynarodowych żadnego z państw członkowskich, a w szczególności nie dokonano wobec nich, na tej podstawie, wpisu do celów odmowy wjazdu w krajowych bazach danych państw członkowskich.
Za datę wjazdu uważa się pierwszy dzień pobytu na terytorium państw członkowskich, a datę wyjazdu liczy się jako ostatni dzień pobytu na terytorium państw członkowskich. W obliczeniach długości pobytu krótkoterminowego na terytorium Polski nie uwzględnia się okresów pobytu dozwolonych na mocy zezwolenia na pobyt lub wizy długoterminowej wydanych przez władze polskie.
Ubezpieczenie zdrowotne nie jest wymagane w przypadku wjazdów na pobyt krótkoterminowy.
Z aktualnym wykazem dokumentów pobytowych można zapoznać się na stronie internetowej.
Powyższy wykaz zostanie uzupełniony o listę dokumentów pobytowych wydawanych w związku z brexitem obywatelom Wielkiej Brytanii i członkom ich rodzin nie będących obywatelami UE
II. Wjazd na pobyt długoterminowy na podstawie przepisów ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach.
W przypadku wjazdu na terytorium RP na pobyt długoterminowy obywatel Wielkiej Brytanii przekraczający granicę na wjazd na terytorium RP na pobyt długoterminowy zobowiązany jest posiadać i okazać na żądanie:
1. ważny dokument podróży;
2. ważną wizę długoterminowa (D) lub ważny dokument pobytowy wydane przez władze polskie;
3. dokument potwierdzający posiadanie ubezpieczenia zdrowotnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dziennik Ustaw z 2008 r. Nr 164, pozycja 1027, z późniejszymi zmianami) lub posiadanie podróżnego ubezpieczenia medycznego o minimalnej kwocie ubezpieczenia w wysokości 30 000 euro, ważnego przez okres planowanego pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pokrywającego wszelkie wydatki, które mogą wyniknąć podczas pobytu na tym terytorium w związku z koniecznością podróży powrotnej z powodów medycznych, potrzebą pilnej pomocy medycznej, nagłym leczeniem szpitalnym lub ze śmiercią, w którym ubezpieczyciel zobowiązuje się do pokrycia kosztów udzielonych ubezpieczonemu świadczeń zdrowotnych bezpośrednio na rzecz podmiotu udzielającego takich świadczeń, na podstawie wystawionego przez ten podmiot rachunku – w przypadku wjazdu na podstawie wizy krajowej;
4. środki finansowe wystarczające na pokrycie kosztów planowanego pobytu oraz podróży powrotnej do państwa pochodzenia lub zamieszkania lub kosztów tranzytu do państwa trzeciego, które udzieli pozwolenia na wjazd, albo dokument potwierdzający możliwość uzyskania takich środków zgodnie z prawem.
5.Powinien uzasadnić cel i warunki planowanego pobytu.
Uwagi do pkt I. i II.:
Cudzoziemiec, o którym mowa w pkt I i II wjeżdżający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej musi posiadać środki finansowe, w wysokości co najmniej:
1) 300 złotych, jeżeli okres planowanego pobytu nie przekracza 4 dni,
2) 75 złotych na każdy dzień planowanego pobytu, jeżeli okres planowanego pobytu przekracza 4 dni
– albo równowartość tej kwoty w walutach obcych.
Cudzoziemiec wjeżdżający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który:
1) jest uczestnikiem imprezy turystycznej, obozu młodzieżowego, zawodów sportowych,
2) ma opłacone koszty pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej,
3) przyjeżdża do placówki leczniczo-sanatoryjnej,
4) jest uczestnikiem programu umożliwiającego wykonywanie pracy wakacyjnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która nie stanowi głównego celu jego pobytu, uregulowanego umową międzynarodową, której Rzeczpospolita Polska jest stroną
– musi posiadać środki finansowe, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. a, w wysokości co najmniej 20 złotych na każdy dzień planowanego pobytu, nie mniej jednak niż 100 złotych, albo równowartość tej kwoty w walutach obcych.
Cudzoziemiec wjeżdżający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu podjęcia lub kontynuowania studiów, uczestniczenia w badaniach naukowych lub szkoleniach, prowadzenia prac rozwojowych oraz podjęcia lub kontynuowania nauki musi posiadać środki finansowe, o których mowa w § 1 pkt 1 litera a, w wysokości co najmniej 1270 złotych na pierwsze 2 miesiące planowanego pobytu albo równowartość tej kwoty w walutach obcych.
Cudzoziemiec musi posiadać środki finansowe na powrót do kraju pochodzenia w wysokości stanowiącej równowartość biletu, na podstawie którego przybył na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie mniej jednak niż:
1) 200 złotych, jeżeli przybył z państwa sąsiadującego z Rzecząpospolitą Polską,
2) 500 złotych, jeżeli przybył z państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż określone w punkcie 1,
3) 2500 złotych, jeżeli przybył z państwa niebędącego członkiem Unii Europejskiej
– albo równowartość tej kwoty w walutach obcych.
Dokumentami, które mogą potwierdzić możliwość uzyskania przez cudzoziemca środków finansowych, są:
1) czek podróżny;
2) zaświadczenie o wysokości limitu na karcie kredytowej wydane przez bank lub instytucję kredytową, które wystawiły kartę kredytową musi być wystawione nie wcześniej niż na miesiąc przed dniem przekroczenia granicy
3) zaświadczenie o posiadaniu środków płatniczych w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub instytucji kredytowej, mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej musi być wystawione nie wcześniej niż na miesiąc przed dniem przekroczenia granicy.
Dokumentem, który może potwierdzić posiadanie przez cudzoziemca środków finansowych, na powrót do kraju pochodzenia, może być także bilet powrotny uprawniający do podróży do tego państwa.
Dokumentem, który może potwierdzić posiadanie przez cudzoziemca środków finansowych,
W celu podjęcia lub kontynuowania studiów, uczestniczenia w badaniach naukowych lub szkoleniach, prowadzenia prac rozwojowych oraz podjęcia lub kontynuowania nauki, może być także dokument potwierdzający przyznanie stypendium temu cudzoziemcowi.
Obowiązek okazania środków finansowych lub dokumentów potwierdzających możliwość uzyskania takich środków zgodnie z prawem nie dotyczy cudzoziemców przekraczających granicę na podstawie:
a. umów międzynarodowych, które przewidują zwolnienie cudzoziemca z obowiązku posiadania tych środków albo obowiązek pokrycia kosztów jego pobytu przez polskie organy państwowe lub instytucje publiczne;
b. wizy w celu repatriacji;
c. wizy w celu wykonywania pracy;
d. wizy w celu korzystania z ochrony czasowej;
e. wizy w celu udziału w postępowaniu w sprawie o udzielenie azylu;
f. karty pobytu;
g. wizy w celu korzystania z uprawnień wynikających z posiadania Karty Polaka.
Wymóg dotyczący posiadania ubezpieczenia medycznego, można uznać za spełniony, w przypadku gdy cudzoziemiec posiada odpowiednie ubezpieczenie w związku ze swoją sytuacją zawodową.
Ubezpieczenie zdrowotne nie jest wymagane w przypadku wjazdów na pobyt krótkoterminowy na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady 2016/399 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie unijnego kodeksu zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) to jest zgodnie z punktem I.
Cudzoziemiec wjeżdżający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy w celu wykonywania pracy, który nie podlega jeszcze ubezpieczeniu zdrowotnemu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, obowiązek określony w części A. II pkt 3 realizuje poprzez okazanie podróżnego ubezpieczenia medycznego o minimalnej kwocie ubezpieczenia w wysokości 30 000 euro, ważnego do dnia uzyskania przez niego ubezpieczenia zdrowotnego, pokrywającego wszelkie wydatki, które mogą wyniknąć podczas pobytu na tym terytorium w związku z koniecznością podróży powrotnej z powodów medycznych, potrzebą pilnej pomocy medycznej, nagłym leczeniem szpitalnym lub ze śmiercią, w którym ubezpieczyciel zobowiązuje się do pokrycia kosztów udzielonych ubezpieczonemu świadczeń zdrowotnych bezpośrednio na rzecz podmiotu udzielającego takich świadczeń, na podstawie wystawionego przez ten podmiot rachunku.
Szczegółowe zasady dotyczące pobytu na terytorium RP obywateli państw trzecich, w tym obywateli Wielkiej Brytanii można znaleźć na stronie internetowej.
B. Wjazd obywateli Wielkiej Brytanii i członków ich rodzin do Polski posiadających prawo pobytu w RP na mocy prawa UE w dniu poprzedzającym brexit
W Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 2019 r., pod pozycją 622, opublikowana została ustawa z dnia 15 marca 2019 r. o uregulowaniu niektórych spraw w związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej bez zawarcia umowy, o której mowa w art. 50 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej.
Wyżej wskazana ustawa określa między innymi zasady:
1) pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywateli Zjednoczonego Królestwa oraz członków ich rodzin,
2) prowadzenia działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez przedsiębiorcę zagranicznego ze Zjednoczonego Królestwa świadczącego usługi z zakresu działalności agencji zatrudnienia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
3) delegowania pracownika na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ze Zjednoczonego Królestwa oraz
4) uczestnictwa osób ze Zjednoczonego Królestwa w obrocie gospodarczym
na wypadek tzw. „twardego (bezumownego) brexitu” to jest wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej bez zawarcia umowy określającej warunki tego wystąpienia oraz uwzględniającej ramy przyszłych stosunków tego państwa z Unią.
Ustawa wejdzie w życie z dniem wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej bez zawarcia wyżej wskazanej umowy.
I. Wjazd do Rzeczpospolitej Polskiej obywateli Wielkiej Brytanii i członków ich rodzin, którzy posiadali prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu przepisów UE w dniu poprzedzającym wystąpienie Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej i posiadają polskie dokumenty pobytowe.
Uwaga: Jeżeli obywatel Wielkiej Brytanii przed dniem wystąpienia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej zarejestrował pobyt na terytorium Polski u wojewody i uzyskał od wojewody zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE, powinien mieć świadomość, że tego rodzaju zaświadczenie nie jest dokumentem pobytowym. Co za tym idzie obywatele Wielkiej Brytanii, którzy posiadają wyłącznie powyższe zaświadczenie, a nie posiadają dokumentów pobytowych wymienionych w tym punkcie, nie będą uprawnieni do przekraczania granicy na wjazd do Polski na zasadach określonych w tym punkcie.
Na mocy art. 5 wyżej wskazanej ustawy pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywatela Zjednoczonego Królestwa i członka rodziny, którzy posiadali prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w dniu poprzedzającym dzień wejścia w życie ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 31 grudnia 2020 r. uważa się za legalny, chyba że ustawa stanowi inaczej.
Na mocy art. 13 ust. 3 pkt 3 wyżej wskazanej ustawy pobyt obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka rodziny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się za legalny do dnia, w którym decyzja w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy, lub zezwolenia na pobyt stały, stanie się ostateczna, jeżeli w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r. złożył wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy lub zezwolenia na pobyt stały na podstawie art. 7 ust. 1 lub 2 lub art. 10 ust. 1 lub 2 w/w ustawy.
W związku z bezumownym brexitem Polska notyfikowała Komisji Europejskiej dodatkowe dokumenty pobytowe dla obywateli Wielkiej Brytanii i członków ich rodzin, którzy posiadają prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium RP w dniu poprzedzającym dzień wejścia w życie ustawy.
Z uwagi na powyższe, obywatele Wielkiej Brytanii i członkowie ich rodzin posiadający ważne następujące polskie dokumenty pobytowe będą uprawnieni do przekraczania granic na wjazd do Polski wraz z ważnym paszportem na zasadach określonych w części A. II do dnia 31 grudnia 2020 r.:
1. Dokument potwierdzający prawo stałego pobytu,
2. Karta pobytu członka rodziny obywatela UE,
3. Karta stałego pobytu członka rodziny obywatela UE.
Obywatele Wielkiej Brytanii i członkowie ich rodzin posiadający ważne następujące polskie dokumenty pobytowe będą uprawnieni do przekraczania granic na wjazd do Polski wraz z ważnym paszportem na zasadach określonych w części A. II do dnia, w którym decyzja w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy, lub zezwolenia na pobyt stały, o których mowa w art. 7 ust. 1 lub 2 lub art. 10 ust. 1 lub 2 w/w ustawy stanie się ostateczna:
1. Odcisk stempla z adnotacją “BREXIT” zamieszczony w dokumencie podróży, potwierdzający złożenie po wystąpieniu Wielkiej Brytanii z UE wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy lub zezwolenia na pobyt stały wraz z osobnym zaświadczeniem o złożeniu takiego wniosku (w okresie ważności zaświadczenia do czasu zakończenia postępowania o zezwolenie na pobyt czasowy lub pobyt stały).
Należy pamiętać, że z dniem udzielenia obywatelowi Zjednoczonego Królestwa lub członkowi rodziny zezwolenia na pobyt czasowy, lub zezwolenia na pobyt stały, zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu, karta pobytu członka rodziny obywatela UE, dokument potwierdzający prawo stałego pobytu, karta stałego pobytu członka rodziny obywatela UE tracą ważność.
Ponadto najpóźniej z dniem odbioru karty pobytu albo w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja kończąca postępowanie w inny sposób niż udzielenie zezwolenia stała się ostateczna, a w przypadku decyzji Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców – od dnia doręczenia tej decyzji, cudzoziemiec zwraca zaświadczenie o złożeniu wniosku o udzielenie obywatelowi Zjednoczonego Królestwa lub członkowi rodziny zezwolenia na pobyt czasowy wojewodzie który je wydał.
Po wydaniu decyzji o udzieleniu zezwolenia na pobyt czasowy lub stały obywatele Wielkiej Brytanii i członkowie ich rodzin będą wówczas uprawnieni do przekraczania granic na wjazd do Polski na podstawie ważnej karty pobytu (wydanej na podstawie udzielonego zezwolenia na pobyt) wraz z ważnym paszportem na zasadach określonych w części A. II.
II. Wjazd do Rzeczpospolitej Polskiej obywateli Wielkiej Brytanii i członków ich rodzin, którzy posiadali prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu przepisów UE w dniu poprzedzającym wystąpienie Wielkiej Brytanii z UE ale nie posiadają polskich dokumentów pobytowych wydawanych przed brexitem i w związku z brexitem.
Uwaga: Polskim dokumentem pobytowym nie jest zaświadczenie o zarejestrowaniu przed dniem wyjścia Wielkiej Brytanii z UE pobytu obywatela UE a co za tym idzie nie uprawnia ono do przekraczania granicy na wjazd do Polski. Zatem Wjazd do Polski obywateli Wielkiej Brytanii, którzy posiadają wyłącznie ten dokument, a nie posiadają żadnego z dokumentów pobytowych określonych w części B. I., ani ważnej karty pobytu lub wizy długoterminowej, wydanych przez władze polskie, odbywać się będzie na zasadach określonych w punkcie B. II. (to jest w niniejszym punkcie).
Na mocy art. 5 wyżej wskazanej ustawy pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywatela Zjednoczonego Królestwa i członka rodziny, którzy posiadali prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w dniu poprzedzającym dzień wejścia w życie ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 31 grudnia 2020 r. uważa się za legalny, chyba że ustawa stanowi inaczej.
Po wystąpieniu Wielkiej Brytanii z UE, do czasu uzyskania dokumentów pobytowych o których mowa w części B.I. , lub karty pobytu, czy też wizy długoterminowej (D), wydawanych przez władze polskie obywatelom krajów trzecich, wjazd obywateli Wielkiej Brytanii i członków ich rodzin, których pobyt na terytorium RP był legalny w rozumieniu przepisów UE w dniu poprzedzającym brexit, na terytorium RP będzie odbywał się na zasadach określonych w części A.I. do czasu wykorzystania 90 dni pobytu krótkoterminowego w okresie 180 dniowym. Dotyczy to także obywateli Wielkiej Brytanii, którzy przed dniem wystąpienia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej zarejestrowali swój pobyt w urzędzie wojewódzkim i uzyskali zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE (dokument ten nie jest bowiem dokumentem pobytowym a co za tym idzie nie uprawnia do przekraczania granicy).
W przypadku wyjazdu do państwa spoza Schengen po wykorzystaniu 90 dni pobytu krótkoterminowego na terytorium Polski wyżej wskazani cudzoziemcy będą mogli od razu wjechać na terytorium Polski wyłącznie na podstawie polskiej wizy długoterminowej (D).
Wjazd w ramach pobytu krótkoterminowego (zgodnie z częścią A.I) będzie możliwy dopiero po odnowieniu przysługującego limitu pobytu krótkoterminowego nieprzekraczającego 90 dni w każdym okresie 180-dniowym – link do kalkulatora Schengen.
Z uwagi na brzmienie art. 5 wyżej wskazanej ustawy cudzoziemcy będą mogli pozostać w Polsce do 31 grudnia 2020 r., także po upływie pobytu krótkoterminowego, lub pobytu wynikającego z posiadanej polskiej wizy długoterminowej D. Jeżeli cudzoziemcy ci zamierzaliby pozostać w Polsce po tej dacie powinni przed jej upływem wystąpić z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy lub pobyt stały lub kontynuować pobyt na podstawie posiadanej polskiej wizy długoterminowej D.
Należy pamiętać że:
1. Jeżeli w dniu wystąpienia Wielkiej Brytanii z UE obywatel Wielkiej Brytanii posiadający w przeddzień wystąpienia Wielkiej Brytanii z UE prawo pobytu w Polsce w rozumieniu przepisów UE, nie posiadający jednego z dokumentów, o których mowa w części B.I. lub karty pobytu, czy też wizy długoterminowej (D), wydawanych przez władze polskie obywatelom krajów trzecich, przebywa w Polsce, okres pobytu krótkoterminowego rozpoczyna się z dniem wystąpienia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej.
Jeżeli w dniu wystąpienia Wielkiej Brytanii z UE członek rodziny obywatela Wielkiej Brytanii, nie będący obywatelem UE posiadający w przeddzień wystąpienia Wielkiej Brytanii z UE prawo pobytu w Polsce w rozumieniu przepisów UE, nie posiadający jednego z dokumentów, o których mowa w części B.I. przebywa w Polsce, okres pobytu krótkoterminowego rozpoczyna się z dniem wystąpienia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej .
2. Jeżeli w dniu wystąpienia Wielkiej Brytanii z UE obywatel Wielkiej Brytanii posiadający w przeddzień wystąpienia Wielkiej Brytanii z UE prawo pobytu w Polsce w rozumieniu przepisów UE, nie posiadający jednego z dokumentów, o których mowa w części B.I. przebywa w państwie trzecim spoza Schengen (na przykład w Wielkiej Brytanii) okres pobytu krótkoterminowego rozpoczyna się od dnia wjazdu obywatela Wielkiej Brytanii do strefy Schengen.
Jeżeli w dniu wystąpienia Wielkiej Brytanii z UE członek rodziny obywatela Wielkiej Brytanii nie będący obywatelem UE, posiadający w przeddzień wystąpienia Wielkiej Brytanii z UE prawo pobytu w Polsce w rozumieniu przepisów UE, nie posiadający jednego z dokumentów, o których mowa w części B.I. przebywa w państwie trzecim spoza Schengen (na przykład w Wielkiej Brytanii) okres pobytu krótkoterminowego rozpoczyna się od dnia wjazdu członka rodziny obywatela Wielkiej Brytanii do strefy Schengen.
Pobyt obywateli Wielkiej Brytanii i członków ich rodzin (którzy nie posiadają dokumentów pobytowych) na podstawie art. 5 wyżej wskazanej ustawy nie stanowi pobytu na podstawie zezwolenia na pobyt ani pobytu na podstawie wizy długoterminowej, brak jest zatem podstawy do odliczenia takiego pobytu od pobytu, o którym mowa w art. 6 ust. 1 Kodeksu granicznego Schengen to jest od dozwolonego pobytu na terytorium państw obszaru Schengen, w tym Polski, nie przekraczającego 90 dni w każdym okresie 180 dniowym przy kolejnych wjazdach na terytorium Polski. Ponowny wjazd obywateli Wielkiej Brytanii i członków ich rodzin na terytorium Polski lub innego państwa obszaru Schengen w ruchu bezwizowym lub na podstawie ważnej wizy Schengen będzie możliwy jedynie w przypadku pobytu poza Schengen przez odpowiedni okres czasu, tak by zachowany został wymóg nie przekroczenia 90 dni pobytu w każdym okresie 180 dniowym, wliczając w to okres pobytu w Polsce na podstawie art. 5 wyżej wskazanej ustawy bez posiadania dokumentu pobytowego.
Zasady legalizacji pobytu obywateli Zjednoczonego Królestwa Wielkiej i członków ich rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w przypadku wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej bez zawarcia umowy, o której mowa w art. 50 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej.
Wszelkie informacje na stronie Urzędu do Spraw Cudzoziemców.
Podstawa prawna
Na wypadek braku wejścia w życie umowy wystąpienia pomiędzy Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, zwanym dalej „Zjednoczonym Królestwem” a Unią Europejską przyjęte zostały szczególne rozwiązania prawne w ustawie z dnia 15 marca 2019 r. o uregulowaniu niektórych spraw w związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej bez zawarcia umowy, o której mowa w art. 50 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej (Dziennik Ustaw pozycja 622), zwanej dalej „ustawą”. Ustawa reguluje między innymi status pobytowy obywateli Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, zwanych dalej „obywatelami Zjednoczonego Królestwa” i członków ich rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, korzystających dotąd na tym terytorium ze swobody przepływu osób, oraz kwestię niektórych uprawnień z nim związanych.
Ustawa wejdzie w życie z dniem wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej bez zawarcia umowy, o której mowa w art. 50 ust. 2 zdanie drugie Traktatu o Unii Europejskiej. Minister Spraw Zagranicznych ogłosi, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, dzień bezumownego wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej. Wejście w życie ustawy jest zatem warunkowe.
Definicja członka rodziny
Członek rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa oznacza cudzoziemca nie będącego obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej, który jest:
- a) małżonkiem obywatela Zjednoczonego Królestwa,
- b) bezpośrednim zstępnym obywatela Zjednoczonego Królestwa lub jego małżonka, w wieku do 21 lat lub pozostającym na utrzymaniu obywatela Zjednoczonego Królestwa lub jego małżonka,
- c) bezpośrednim wstępnym obywatela Zjednoczonego Królestwa lub jego małżonka, pozostającym na utrzymaniu obywatela Zjednoczonego Królestwa lub jego małżonka.
Kontynuacja pobytu w Polsce – art. 5 ustawy
Pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywatela Zjednoczonego Królestwa i członka jego rodziny, w okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 31 grudnia 2020 r. uważa się za legalny, jeżeli w dniu poprzedzającym dzień jej wejścia w życie posiadał on prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium Polski.
Zgodnie z przepisami ustawy domniemywa się, iż w dniu poprzedzającym dzień jej wejścia w życie:
- obywatel Zjednoczonego Królestwa lub członek jego rodziny posiadał prawo pobytu, jeżeli posiadał w tym dniu ważne zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub ważną kartę pobytu członka rodziny obywatela UE,
- obywatel Zjednoczonego Królestwa lub członek jego rodziny posiadał prawo stałego pobytu, jeżeli posiadał w tym dniu ważny dokument potwierdzający prawo stałego pobytu lub ważną kartę stałego pobytu członka rodziny obywatela UE,
Jeżeli obywatel Zjednoczonego Królestwa lub członek jego rodziny nie posiadał w tym dniu żadnego z wyżej wymienionych dokumentów, posiadanie prawa pobytu lub prawa stałego pobytu w tym dniu będzie mógł wykazać w oparciu o wszelkie dostępne dowody.
Zezwolenie na pobyt czasowy – art. 7 ust. 1 lub 2 ustawy
Obywatelowi Zjednoczonego Królestwa lub członkowi jego rodziny, który w dniu poprzedzającym dzień wejścia w życie ustawy posiadał prawo pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na jego wniosek, udziela się zezwolenia na pobyt czasowy.
Wniosek o udzielenie wyżej wymienionego zezwolenia należy złożyć osobiście do wojewody właściwego ze względu na miejsce pobytu w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r. Wnioski o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy złożone po tym terminie będą pozostawione bez rozpoznania.
Obywatel Zjednoczonego Królestwa lub członek jego rodziny składając wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy jest obowiązany:
- przedstawić ważny dokument podróży. W szczególnie uzasadnionym przypadku, gdy nie posiada ważnego dokumentu podróży i nie ma możliwości jego uzyskania, może przedstawić inny dokument potwierdzający tożsamość i obywatelstwo – w przypadku obywatela Zjednoczonego Królestwa lub inny ważny dokument potwierdzający tożsamość – w przypadku członka rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa,
- złożyć wypełniony i podpisany specjalny formularz wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy oraz dołączyć do wniosku:
- 4 fotografie w odpowiednim formacie,
- dokumenty, które mogą potwierdzić informacje zawarte we wniosku i okoliczności uzasadniające ubieganie się o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, jeżeli w dniu poprzedzającym wejście w życie ustawy obywatel Zjednoczonego Królestwa lub członek jego rodziny nie posiadał ważnego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub ważnej karty pobytu członka rodziny obywatela UE.
Udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy obywatelowi Zjednoczonego Królestwa lub członkowi jego rodziny jest zwolnione z opłaty skarbowej.
Przy składaniu wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy obywatel Zjednoczonego Królestwa lub członek jego rodziny który w dniu złożenia wniosku ukończył 6. rok życia powinien złożyć odciski linii papilarnych w celu wydania karty pobytu.
Zezwolenia na pobyt czasowy udziela się jednorazowo na okres 5 lat. Obywatelowi Zjednoczonego Królestwa lub członkowi jego rodziny, który uzyskał zezwolenie na pobyt czasowy wydaje się z urzędu i nieodpłatnie kartę pobytu ważną na okres, na jaki zostało udzielone zezwolenie.
Karta pobytu, w okresie jej ważności, potwierdza tożsamość obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka jego rodziny podczas jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz uprawnia, wraz z dokumentem podróży, do wielokrotnego przekraczania granicy Polski bez konieczności uzyskania wizy.
Zezwolenie na pobyt stały – art. 10 ust. 1 lub 2 ustawy
Obywatelowi Zjednoczonego Królestwa lub członkowi jego rodziny, który w dniu poprzedzającym dzień wejścia w życie ustawy posiadał prawo stałego prawo pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na jego wniosek, udziela się zezwolenia na pobyt stały.
Wniosek o udzielenie wyżej wymienionego zezwolenia należy złożyć osobiście do wojewody właściwego ze względu na miejsce pobytu w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r. Wnioski o udzielenie zezwolenia na pobyt stały złożone po tym terminie będą pozostawione bez rozpoznania.
Obywatel Zjednoczonego Królestwa lub członek jego rodziny składając wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt stały jest obowiązany:
- przedstawić ważny dokument podróży. W szczególnie uzasadnionym przypadku, gdy nie posiada ważnego dokumentu podróży i nie ma możliwości jego uzyskania, może przedstawić inny dokument potwierdzający tożsamość i obywatelstwo – w przypadku obywatela Zjednoczonego Królestwa lub inny ważny dokument potwierdzający tożsamość – w przypadku członka rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa,
- złożyć wypełniony specjalny formularz wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt stały oraz dołączyć do wniosku:
- 4 fotografie w odpowiednim formacie,
- dokumenty, które mogą potwierdzić informacje zawarte we wniosku i okoliczności uzasadniające ubieganie się o udzielenie zezwolenia na pobyt stały, jeżeli w dniu poprzedzającym wejście w życie ustawy obywatel Zjednoczonego Królestwa lub członek jego rodziny nie posiadał ważnego dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub ważnej karty stałego pobytu członka rodziny obywatela UE.
Udzielenie zezwolenia na pobyt stały obywatelowi Zjednoczonego Królestwa lub członkowi jego rodziny jest zwolnione z opłaty skarbowej.
Przy składaniu wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt stały obywatel Zjednoczonego Królestwa lub członek jego rodziny który w dniu złożenia wniosku ukończył 6. rok życia powinien złożyć odciski linii papilarnych w celu wydania karty pobytu.
Zezwolenia na pobyt stały udziela się na czas nieoznaczony. Dokumentem potwierdzającym uzyskanie zezwolenia na pobyt stały jest karta pobytu wydawana na 10 lat. Pierwszą kartę pobytu wydaje się z urzędu i nieodpłatnie.
Karta pobytu, w okresie jej ważności, potwierdza tożsamość obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka jego rodziny podczas jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz uprawnia, wraz z dokumentem podróży, do wielokrotnego przekraczania granicy Polski bez konieczności uzyskania wizy.
Możliwość legalnego pobytu oraz podróżowania w czasie postępowania w sprawie udzielenia zezwolenia pobytowego – art. 13 ust. 3 – 6
Jeżeli wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy lub zezwolenia na pobyt stały, o których mowa powyżej, został złożony przez obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka jego rodziny w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r. i wniosek nie zawiera braków formalnych lub braki formalne zostały uzupełnione w terminie:
- wojewoda zamieszcza w dokumencie podróży obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka jego rodziny odcisk stempla, który potwierdza złożenie wniosku,
- wojewoda wydaje zaświadczenie o złożeniu wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy lub zezwolenia na pobyt stały, które jest ważne przez okres roku. Jeżeli postępowanie w ww. sprawie nie zostało zakończone przed upływem okresu ważności zaświadczenia, wojewoda, przed którym toczy się postępowanie, wydaje kolejne zaświadczenie ważne na okres roku. Jeżeli postępowanie toczy się przed Szefem Urzędu do Spraw Cudzoziemców, zaświadczenie wydaje wojewoda, który orzekał w sprawie udzielenia tego zezwolenia w pierwszej instancji.
- pobyt obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka jego rodziny uważa się za legalny od dnia złożenia wniosku do dnia, w którym decyzja w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy lub zezwolenia na pobyt stały stanie się ostateczna ( z upływem 14 dni od jej doręczenia jeśli nie zostanie złożone od niej odwołanie, a w przypadku wydania decyzji przez organ wyższego stopnia – Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców, z dniem doręczenia decyzji).
Jeżeli postępowanie w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy lub zezwolenia na pobyt stały zostanie zawieszone na wniosek obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka jego rodziny, jego pobyt w tym czasie nie będzie uznawany za legalny, chyba że nie upłynie jeszcze okres pobytu uznawanego za legalny, który upływa z końcem dnia 31 grudnia 2020 r. Jeżeli obywatel Zjednoczonego Królestwa lub członek jego rodziny w terminie roku od dnia zawieszenia na jego wniosek postępowania w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy lub zezwolenia na pobyt stały, nie zwróci się o jego podjęcie, postępowanie to umarza się.
Ważne zaświadczenie o złożeniu wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy lub zezwolenia na pobyt stały wraz z ważnym dokumentem podróży z umieszczonym odciskiem stempla, potwierdzającego złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy lub zezwolenia na pobyt stały, uprawnia do wielokrotnego przekraczania granicy bez konieczności uzyskania wizy.
Zaświadczenie o złożeniu wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy lub zezwolenia na pobyt stały będzie należało zwrócić wojewodzie, który je wydał:
- najpóźniej w dniu odbioru pierwszej karty pobytu – w przypadku gdy udzielono obywatelowi Zjednoczonego Królestwa lub członkowi jego rodziny zezwolenia na pobyt czasowy lub zezwolenia na pobyt stały,
- w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja kończąca postępowanie w inny sposób niż udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy lub zezwolenia na pobyt stały stała się ostateczna, a w przypadku decyzji Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców – od dnia doręczenia tej decyzji.
- Zezwolenie na pobyt stały – art. 195 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dziennik Ustaw z 2018 r., pozycja 2094 z późniejszymi zmianami)
Obywatelowi Zjednoczonego Królestwa lub członkowi jego rodziny przebywającemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wspólnie z tym obywatelem, który w dniu poprzedzającym dzień wejścia w życie ustawy posiadał prawo pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ale w tej dacie jeszcze nie nabył prawa stałego pobytu), na jego wniosek, udziela się zezwolenia na pobyt stały, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:
- przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej legalnie i nieprzerwanie co najmniej przez 5 lat bezpośrednio przed złożeniem wniosku,
- posiada źródło stabilnego i regularnego dochodu wystarczającego na pokrycie kosztów utrzymania siebie i członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu,
- posiada ubezpieczenie zdrowotne w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub potwierdzenie pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowiący podstawę do udzielenia mu zezwolenia na pobyt stały uznaje się za nieprzerwany, jeżeli żadna z przerw w nim nie była dłuższa niż 6 miesięcy i wszystkie przerwy nie przekroczyły łącznie 10 miesięcy w okresach stanowiących podstawę do udzielenia mu zezwolenia na pobyt stały, chyba że przerwa była spowodowana:
1) wykonywaniem przez cudzoziemca obowiązków zawodowych lub świadczeniem przez niego pracy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy zawartej z pracodawcą, którego siedziba znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
2) towarzyszeniem cudzoziemcowi, o którym mowa w pkt 1, przez jego małżonka lub małoletnie dziecko, lub
3) szczególną sytuacją osobistą wymagającą obecności cudzoziemca poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i trwała nie dłużej niż 6 miesięcy, lub
4) wyjazdem poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu odbycia praktyk lub uczestnictwa w zajęciach, przewidzianych w toku studiów w polskiej uczelni.
Wniosek o udzielenie wyżej wymienionego zezwolenia należy złożyć osobiście do wojewody właściwego ze względu na miejsce pobytu.
Nie ma ograniczenia czasowego do złożenia wniosku o udzielenie tego zezwolenia, natomiast pobyt obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka jego rodziny na terytorium Polski powinien być legalny w dniu składania wniosku.
Obywatel Zjednoczonego Królestwa lub członek jego rodziny składając wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt stały jest obowiązany:
- przedstawić ważny dokument podróży. W szczególnie uzasadnionym przypadku, gdy nie posiada ważnego dokumentu podróży i nie ma możliwości jego uzyskania, może przedstawić inny dokument potwierdzający tożsamość,
- złożyć wypełniony specjalny formularz wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt stały oraz dołączyć do wniosku:
- 4 fotografie w odpowiednim formacie,
- dokumenty niezbędne do potwierdzenia danych zawartych we wniosku i okoliczności uzasadniających ubieganie się o udzielenie zezwolenia na pobyt stały.
Udzielenie zezwolenia na pobyt stały obywatelowi Zjednoczonego Królestwa lub członkowi jego rodziny jest zwolnione z opłaty skarbowej.
Przy składaniu wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt stały obywatel Zjednoczonego Królestwa lub członek jego rodziny który w dniu złożenia wniosku ukończył 6. rok życia powinien złożyć odciski linii papilarnych w celu wydania karty pobytu.
Zezwolenia na pobyt stały udziela się na czas nieoznaczony. Dokumentem potwierdzającym uzyskanie zezwolenia na pobyt stały jest karta pobytu wydawana na 10 lat. Pierwszą kartę pobytu wydaje się z urzędu i nieodpłatnie.
Karta pobytu, w okresie jej ważności, potwierdza tożsamość obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka jego rodziny podczas jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz uprawnia, wraz z dokumentem podróży, do wielokrotnego przekraczania granicy Polski bez konieczności uzyskania wizy.
Uprawnienia
Obywatel Zjednoczonego Królestwa lub członek jego rodziny, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest uważany za legalny w okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 31 grudnia 2020 r. lub w czasie postępowania w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lub 2 ustawy lub zezwolenia na pobyt stały, o którym mowa w art. 10 ust. 1 lub 2 ustawy, są uprawnieni do wykonywania:
- pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
- działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na takich samych zasadach jak obywatel polski, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy:
- wykonywali działalność gospodarczą w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dziennik Ustaw pozycja 646, 1479, 1629, 1633 i 2212) albo działalność ta była zawieszona oraz
- posiadali wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.
Obywatel Zjednoczonego Królestwa lub członek jego rodziny, który posiada zezwolenie na pobyt czasowy udzielone na podstawie ustawy, może wykonywać pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez konieczności posiadania zezwolenia na pracę oraz podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich samych zasadach jak obywatele polscy.
Obywatel Zjednoczonego Królestwa lub członek jego rodziny, który posiada zezwolenie na pobyt stały również może wykonywać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez konieczności posiadania zezwolenia na pracę na zasadach ogólnych obowiązujących wszystkich posiadaczy zezwoleń na pobyt stały oraz podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich samych zasadach jak obywatele polscy.
Zezwolenie na pobyt czasowy w celu połączenia się z rodziną z obywatelem Zjednoczonego Królestwa lub członkiem jego rodziny – art. 159 ust. 1 pkt 1 lit. hd ustawy o cudzoziemcach
Zezwolenia na pobyt czasowy w celu połączenia się z rodziną udziela się cudzoziemcowi, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:
1) przybywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub przebywa na tym terytorium w celu połączenia się z rodziną i jest członkiem rodziny cudzoziemca zamieszkującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej m.in. na podstawie zezwolenia na pobyt stały (każdego zezwolenia na pobyt stały) lub na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 15 marca 2019 r. o uregulowaniu niektórych spraw w związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej bez zawarcia umowy, o której mowa w art. 50 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej
2) posiada:
- a) ubezpieczenie zdrowotne w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub potwierdzenie pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
- b) źródło stabilnego i regularnego dochodu wystarczającego na pokrycie kosztów utrzymania siebie i członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu;
3) ma zapewnione na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsce zamieszkania.
Za członka rodziny uważa się:
1) osobę pozostającą z cudzoziemcem w uznawanym przez prawo Rzeczypospolitej Polskiej związku małżeńskim;
2) małoletnie dziecko cudzoziemca i osoby pozostającej z nim w uznawanym przez prawo Rzeczypospolitej Polskiej związku małżeńskim, w tym także dziecko przysposobione;
3) małoletnie dziecko cudzoziemca, w tym także dziecko przysposobione, pozostające na jego utrzymaniu, nad którym cudzoziemiec sprawuje faktycznie władzę rodzicielską;
4) małoletnie dziecko osoby, o której mowa w pkt 1, w tym także dziecko przysposobione, pozostające na jej utrzymaniu, nad którym sprawuje ona faktycznie władzę rodzicielską.
Zezwolenie na pobyt czasowy dla innego członka rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa oraz dla cudzoziemca prowadzącego życie rodzinne w rozumieniu Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z obywatelem Zjednoczonego Królestwa – art. 160 pkt 1a i pkt 4 ustawy o cudzoziemcach
Zezwolenia na pobyt czasowy można udzielić cudzoziemcowi będącemu członkiem rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa, zamieszkującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy lub zezwolenia na pobyt stały, o których mowa w art. 7 ust. 1 lub art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 15 marca 2019 r. o uregulowaniu niektórych spraw w związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej bez zawarcia umowy, o której mowa w art. 50 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, lub zezwolenia na pobyt stały, o którym mowa w art. 195 ust. 1 pkt 10 ustawy o cudzoziemcach, innemu niż ten, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin, który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wspólnie z tym obywatelem – ze względu na:
a) zależność finansową od niego lub pozostawanie z nim w gospodarstwie domowym w kraju, z którego przybył cudzoziemiec, lub
b) poważne względy zdrowotne wymagające osobistej opieki ze strony tego obywatela
– jeżeli cudzoziemiec posiada:
a) ubezpieczenie zdrowotne w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub potwierdzenie pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
b) źródło stabilnego i regularnego dochodu wystarczającego na pokrycie kosztów utrzymania siebie i członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu.
Zezwolenia na pobyt czasowy można udzielić cudzoziemcowi prowadzącemu życie rodzinne w rozumieniu Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r., z zamieszkującym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywatelem Zjednoczonego Królestwa, który posiada zezwolenie na pobyt czasowy lub zezwolenie na pobyt stały, o których mowa w art. 7 ust. 1 albo art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 15 marca 2019 r. o uregulowaniu niektórych spraw w związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej bez zawarcia umowy, o której mowa w art. 50 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, lub zezwolenie na pobyt stały, o którym mowa w art. 195 ust. 1 pkt 10 ustawy o cudzoziemcach, z którym przebywa wspólnie na tym terytorium, jeżeli cudzoziemiec posiada:
a) ubezpieczenie zdrowotne w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub potwierdzenie pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
b) źródło stabilnego i regularnego dochodu wystarczającego na pokrycie kosztów utrzymania siebie i członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu.
Umorzenie postępowań dotyczących dokumentów pobytowych dla obywateli Zjednoczonego Królestwa lub członków rodziny wszczętych przed brexitem
Postępowania prowadzone wobec obywateli Zjednoczonego Królestwa lub członków rodziny w sprawie zarejestrowania pobytu, wydania lub wymiany zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu, wydania lub wymiany karty pobytu członka rodziny obywatela UE, wydania lub wymiany dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu oraz wydania lub wymiany karty stałego pobytu członka rodziny obywatela UE wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy umarza się.
Ważność dokumentów wydanych obywatelom Zjednoczonego Królestwa lub członkom ich rodzin przed brexitem
Zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu, karty pobytu członka rodziny obywatela UE, dokumenty potwierdzające prawo stałego pobytu oraz karty stałego pobytu członka rodziny obywatela UE wydane obywatelom Zjednoczonego Królestwa lub członkom ich rodzin przed brexitem zachowają ważność również po wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej nie później niż do dnia 30 września 2021r.
Po brexicie nie będzie już możliwości wymiany tych dokumentów lub uzyskania nowych.
Zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu lub karta pobytu członka rodziny obywatela UE utracą ważność z dniem udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lub 2 ustawy lub zezwolenia na pobyt stały, o którym mowa w art. 195 ust. 1 pkt 10 ustawy o cudzoziemcach .
Dokument potwierdzający prawo stałego pobytu lub karta stałego pobytu członka rodziny obywatela UE utracą ważność dniem udzielenia zezwolenia na pobyt stały, o którym mowa w art. 10 ust. 1 lub 2 ustawy.
Obywatel Zjednoczonego Królestwa oraz członek rodziny będą mieli obowiązek zwrócić w/w dokumenty organowi, który je wydał, niezwłocznie, nie później niż w dniu odbioru pierwszej karty pobytu po udzieleniu zezwolenia albo w terminie do 14 października 2021r., w przypadku nie udzielenia zezwolenia do dnia 30 września 2021 r. lub braku złożenia wniosku o udzielenie wyżej wskazanych zezwoleń pobytowych.
Zezwolenia na pobyt stały (poprzednio zezwolenia na osiedlenie się) udzielone obywatelom Zjednoczonego Królestwa na podstawie przepisów ustawy o cudzoziemcach obowiązujących przed akcesją Polski do Unii Europejskiej zachowują ważność. W razie utraty ważności karty pobytu wydanej w związku z udzieleniem tego zezwolenia, należy wystąpić do wojewody o wydanie nowej karty pobytu. Posiadacze tych zezwoleń nie potrzebują występować o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy lub zezwolenia na pobyt stały, gdyż posiadają już zezwolenie na pobyt stały.
Ustawa przewiduje także utrzymanie ważności zaproszeń wpisanych na wniosek obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka jego rodziny do ewidencji zaproszeń, utrzymanie ważności wiz wydanych w związku z dołączeniem do obywatela Zjednoczonego Królestwa jako obywatela UE oraz utrzymanie ważności zezwoleń na pobyt czasowy udzielonych innym członkom rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa oraz osobom prowadzącym z obywatelem Zjednoczonego Królestwa życie rodzinne w rozumieniu Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.
Ustawa przewiduje ponadto zachowanie prawa pobytu przez członków rodzin obywateli Zjednoczonego Królestwa, którzy sami są obywatelami jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw-stron umowy ustanawiającej Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu (EFTA), jeżeli ich prawo pobytu na terytorium Polski wynikało z rozciągania się na nich prawa pobytu posiadanego przez obywateli Zjednoczonego Królestwa jako obywateli UE.
Dokumenty umożliwiające przekraczanie granicy bez wizy
W związku z bezumownym brexitem następujące dokumenty wydane przez władze polskie będą uprawniały w okresie ich ważności obywateli Zjednoczonego Królestwa oraz członków ich rodzin do przekraczania granicy bez wizy, w tym granicy zewnętrznej obszaru Schengen:
-
- Dokumenty wydane przez władze polskie obywatelom Zjednoczonego Królestwa i członkom ich rodzin przed brexitem:
– Dokument potwierdzający prawo stałego pobytu,
– Karta pobytu członka rodziny obywatela UE,
– Karta stałego pobytu członka rodziny obywatela UE,
– Karta pobytu wydana w związku z posiadaniem zezwolenia na pobyt stały (poprzednio zezwolenia na osiedlenie się) udzielonego obywatelowi Zjednoczonego Królestwa na podstawie przepisów ustawy o cudzoziemcach obowiązujących przed akcesją Polski do Unii Europejskiej,
– Karta pobytu wydana członkowi rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa w związku z posiadaniem zezwolenia pobytowego na podstawie ustawy o cudzoziemcach,
-
- Dokumenty, które będą wydawane przez władze polskie obywatelom Zjednoczonego Królestwa i członkom ich rodzin po brexicie:
– odcisk stempla z adnotacją “BREXIT” zamieszczany w dokumencie podróży, potwierdzający złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy lub zezwolenia na pobyt stały wraz z osobnym zaświadczeniem o złożeniu takiego wniosku, z rocznym okresem ważności, które będą potwierdzać legalność pobytu na terytorium Polski do dnia zakończenia postępowania w sprawie o udzielenie zezwolenia pobytowego decyzją ostateczną.
– Karta pobytu – wydana po udzieleniu zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE.
Korzystanie z usług rynku pracy i instrumentów rynku pracy na terytorium Polski przez obywateli Zjednoczonego Królestwa i członków ich rodzin.
Usługi rynku pracy to jest świadczone przez powiatowe urzędy pracy pośrednictwo pracy, poradnictwo zawodowe i organizacja szkoleń do udziału, w których do dnia poprzedzającego dzień wyjścia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej zostali skierowani obywatele Zjednoczonego Królestwa oraz członkowie ich rodzin, będą realizowane na zasadach wynikających z przepisów ustawy o promocji zatrudnienia (…) do czasu ich zakończenia.
Uczestnictwo w formach pomocy organizowanych przez powiatowe urzędy pracy tak zwanych instrumentach rynku pracy (na przykład stażach, pracach interwencyjnych, robotach publicznych), do udziału w których do dnia poprzedzającego dzień wyjścia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej zostali skierowani obywatele Zjednoczonego Królestwa oraz członkowie ich rodzin, będą realizowane na zasadach wynikających z przepisów ustawy o promocji zatrudnienia (…) do czasu ich zakończenia.
Szczegółowe informacje dotyczące wyżej wskazanych kwestii znajdują się na stronie.
Nabywanie statusu bezrobotnego oraz zasiłków dla bezrobotnych na terytorium Polski przez obywateli Zjednoczonego Królestwa i członków ich rodzin:
W związku z prawdopodobnym wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej bez zawarcia odpowiedniej umowy kwestie dotyczące między innymi zasad pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywateli Wielkiej Brytanii, oraz członków ich rodzin oraz świadczeń z zabezpieczenia społecznego, w okresie bezpośrednio następującym po wystąpieniu tego państwa z Unii Europejskiej zostały uregulowane w ustawie z dnia 15 marca 2019 r. o uregulowaniu niektórych spraw w związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej bez zawarcia umowy, o której mowa w art. 50 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej (Dziennik Ustaw z 2019 r. pozycja 622). Ustawa ta wejdzie w życie z dniem wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej. Dzień ten zostanie ogłoszony w Dzienniku Urzędowym „Monitor Polski”.
Jeżeli jesteś obywatelem Zjednoczonego Królestwa lub członkiem jego rodziny przebywającym na terytorium Polski i zarejestrowanym w powiatowym urzędzie pracy:
-
-
- w dniu poprzedzającym dzień wyjścia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej i:
-
-
-
-
- posiadasz prawo do zasiłku – to będzie Ci przysługiwało prawo do kontynuowania pobierania zasiłku do wyczerpania okresu na jaki został przyznany, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2020 r.;
- nie posiadasz prawa do zasiłku, ponieważ jesteś w okresie tzw. „karencji” (oczekiwanie na zasiłek) – to nabędziesz prawo do zasiłku w wysokości i na okres wynikający z przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (dalej: ustawa o promocji zatrudnienia) po upływie okresu „karencji”
-
-
-
-
- w okresie od dnia poprzedzającego dzień wyjścia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2020 r. będziesz mógł kontynuować pobieranie zasiłku dla bezrobotnych. W tym okresie należy uzyskać zezwolenie na pobyt stały albo zezwolenie na pobyt czasowy,
- po dniu 31 grudnia 2020 r. będziesz mógł nabyć status bezrobotnego i prawo do zasiłku (jeśli spełnisz warunki do jego nabycia) jeżeli uzyskałeś zezwolenie na pobyt stały albo zezwolenie na pobyt czasowy przed tą datą.
-
Jeżeli postępowanie w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy albo na pobyt stały – bez twojej winy – nie zostanie zakończone przed 31 grudnia 2020 r. to pomimo tego będziesz mógł kontynuować posiadanie statusu bezrobotnego i tym samym pobieranie zasiłku dla bezrobotnych po tej dacie – do dnia określonego w decyzji pobytowej wydanej w wyniku prowadzonego postępowania.
Działalność brytyjskich agencji zatrudnienia w Polsce
Aktualnie, czyli do dnia poprzedzającego dzień wejścia w życie ustawy z dnia 15 marca 2019 r. o uregulowaniu niektórych spraw w związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej bez zawarcia umowy, o której mowa w art. 50 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej (Dziennik Ustaw z 2019 r. pozycja 622), przedsiębiorcy ze Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej mogą wykonywać na terytorium Polski działalność agencji zatrudnienia:
- w zakresie pracy tymczasowej na podstawie wpisu do rejestru agencji zatrudnienia, zgodnie z art. 18 ust. 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia
i instytucjach rynku pracy (Dziennik Ustaw z 2018 r. pozycja 1265, z późniejszymi zmianami), albo - w zakresie pośrednictwa pracy, doradztwa personalnego lub poradnictwa zawodowego w ramach złożonego zawiadomienia, o którym mowa w art. 19i ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
Od dnia wejścia w życie wyżej wskazanej ustawy, w przypadku bezumownego brexitu, przedsiębiorcy ze Zjednoczonego Królestwa straciliby możliwość wykonywania działalności na dotychczasowych zasadach. Ustawa określa, iż przedsiębiorcy Ci, posiadający w dniu wejścia w życie wyżej wskazanej ustawy, uprawnienia do świadczenia na terytorium Polski usług z zakresu agencji zatrudnienia (to jest pośrednictwa pracy, doradztwa personalnego, poradnictwa zawodowego lub pracy tymczasowej), będą traktowani jak przedsiębiorcy zagraniczni z państw członkowskich Unii Europejskiej – jednak nie dłużej niż przez okres 3 miesięcy od dnia wejścia w życie tej ustawy. Oznacza to, że przedsiębiorcy ze Zjednoczonego Królestwa posiadający, w dniu wejścia w życie wyżej wskazanej ustawy, wpis do rejestru agencji zatrudnienia lub działający w ramach złożonego zawiadomienia – będą mogły, przez okres 3 miesięcy, prowadzić działalność bez żadnych zmian.
Okres przejściowy ma służyć dokonaniu odpowiednich przekształceń umożliwiających prowadzenie działalności w tym zakresie, już jako podmiotowi działającemu z krajów trzecich.
Na przykład jeżeli podmiot, prowadzony przez osobę fizyczną w ramach złożonego zawiadomienia, chciałby kontynuować swoją działalność na terytorium Polski, musi przekształcić się jedną ze spółek prawa handlowego (komandytową, komandytowo-akcyjną, z ograniczoną odpowiedzialnością lub akcyjną) i następnie starać się o wpis do rejestru agencji zatrudnienia, tak jak w przypadku przedsiębiorców z państw trzecich.
Z dniem następującym po upływie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie wyżej wskazanej ustawy, przedsiębiorcy ze Zjednoczonego Królestwa, posiadający wpis do rejestru agencji zatrudnienia oraz działający w ramach złożonego zawiadomienia, nie będą mogli prowadzić działalności w zakresie agencji zatrudnienia na dotychczasowych zasadach.
Z tym dniem przedsiębiorcy Ci zostaną, przez marszałka województwa, właściwego w rozumieniu przepisów wyżej wskazanej ustawy, wykreśleni z rejestru agencji zatrudnienia albo z wykazu przedsiębiorców zagranicznych.
Przedsiębiorcy, którzy zechcą kontynuować działalność z zakresu agencji zatrudnienia na terenie Polski, będą musieli wystąpić o wpis do rejestru agencji zatrudnienia, przy czym osoby fizyczne będą mogły wykonywać tę działalność wyłącznie w formie spółki: komandytowej, komandytowo-akcyjnej, z ograniczoną odpowiedzialnością i akcyjnej. Przedsiębiorcy Ci będą podlegać przepisom mającym zastosowanie do przedsiębiorców państw trzecich w Unii Europejskiej
Należy podkreślić, iż przedsiębiorcy ze Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej zamierzający po dniu wejścia w życie ww. ustawy ubiegać się o uprawnienia do prowadzenia usług agencji zatrudnienia na terytorium Polski będą traktowani jak przedsiębiorcy państw trzecich.
Szczegółowe informacje dot. ww. kwestii znajdują się na stronie.
Zatrudnianie obywateli Wielkiej Brytanii z Polsce
Obywatel Zjednoczonego Królestwa i członek jego rodziny, którzy przebywali w Polsce legalnie w dniu poprzedzającym wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej bez umowy, będą mogli w dalszym ciągu przebywać w Polsce legalnie do dnia 31 grudnia 2020 r. W tym okresie będą mogli także legalnie pracować na terytorium RP.
Jeśli cudzoziemiec taki będzie chciał nadal przebywać w Polsce po dniu 31 grudnia 2020 r., powinien najpóźniej do dnia 31 grudnia 2020 r. wystąpić do wojewody o udzielenie szczególnego zezwolenia na pobyt czasowy lub stały (w zależności od tego, czy spełnia określone ww. ustawą warunki do udzielenia zezwolenia na pobyt stały, czy czasowy). Po złożeniu kompletnego wniosku, w okresie oczekiwania na wydanie zezwolenia, cudzoziemiec może także legalnie przebywać i pracować na terytorium RP.
Wspomniane zezwolenia na pobyt czasowy dla obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka jego rodziny będą udzielane na okres 5 lat. Cudzoziemiec posiadający takie zezwolenie będzie mógł wykonywać pracę na terytorium RP bez konieczności posiadania zezwolenia na pracę.
Cudzoziemiec posiadający wspomniane zezwolenie na pobyt czasowy będzie mógł po upływie 5 lat legalnego pobytu w Polsce ubiegać się o udzielenie zezwolenia na pobyt stały
(o ile spełni pozostałe warunki określone ustawą z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach).
W innych przypadkach, gdy zezwolenie na pobyt czasowy straci ważność, obywatel Zjednoczonego Królestwa lub członek jego rodziny będzie mógł legalnie wykonywać pracę na terytorium RP po uzyskaniu odpowiednich dokumentów pobytowych i zezwolenia na pracę lub zezwolenia na pracę sezonową na zasadach ogólnych dotyczących obywateli tak zwanych państw trzecich.
Zezwolenia na pobyt stały uprawniają cudzoziemców do pobytu i wykonywania pracy na terytorium RP.
Szczegółowe informacje dotyczace wyżej wskazanych kwestii znajdują się na stronie.
Kształcenie obywateli Zjednoczonego Królestwa w Polsce po jego wystąpieniu z Unii Europejskiej
Zarówno w przypadku podpisania umowy wyjścia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej, jak i w przypadku bezumownego wyjścia Zjednoczonego Królestwa
z UE, dzieci obywateli Zjednoczonego Królestwa korzystają z nauki i opieki w publicznych przedszkolach, innych publicznych formach wychowania przedszkolnego, a także publicznych szkołach podstawowych, w tym artystycznych, w publicznych placówkach, w tym artystycznych i publicznych szkołach ponadpodstawowych na takich samych warunkach, jak obywatele polscy do ukończenia 18 lat lub ukończenia publicznej szkoły ponadpodstawowej.
Obywatele Zjednoczonego Królestwa mogą korzystać z nauki w publicznych szkołach dla dorosłych, publicznych szkołach policealnych, publicznych szkołach artystycznych, publicznych placówkach i publicznych kolegiach pracowników służb społecznych oraz z kształcenia w formie kwalifikacyjnych kursów zawodowych:
- w przypadku podpisania umowy wyjścia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej – na warunkach obywateli polskich, jeżeli dzieci obywateli Zjednoczonego Królestwa zamieszkują w Polsce.
- w przypadku bezumownego wyjścia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej:
- jako stypendyści ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania;
- jako stypendyści organu prowadzącego szkołę lub placówkę lub dyrektora szkoły lub placówki;
- na warunkach odpłatności.
Wysokość odpłatności, możliwość całkowitego lub częściowego zwolnienia z tej odpłatności oraz sposób jej wnoszenia ustala organ prowadzący szkołę.
Osoby posiadające podwójne obywatelstwo: polskie i Zjednoczonego Królestwa korzystają w Polsce z opieki i nauki w publicznych przedszkolach oraz publicznych szkołach na warunkach dotyczących obywateli polskich.
Brytyjscy studenci w Polsce – informacja dla uczelni podległych MNiSW
W przypadku bezumownego wyjścia UK z UE:
-
- do studentów z UK, którzy podjęli w Polsce studia do roku akademickiego 2018/2019 włącznie, zastosowanie będzie miał art. 222 ustawy z dnia 3 lipca 2018 r. ‒ Przepisy wprowadzające ustawę ‒ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r poz. 1669), który przesądza, że osoby te kontynuują studia na zasadach dotychczasowych, tj. zawartych w przepisach ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. z 2017 r. poz. 2183);
- studenci – obywatele brytyjscy przyjęci na studia po dacie brexitu będą traktowani jako obywatele państwa trzeciego. W szczególności nie będą oni mieli prawa do studiowania na zasadach obowiązujących obywateli polskich i tym samym nie będą automatycznie zwolnieni z opłat za kształcenie na studiach stacjonarnych w języku polskim jak obywatele państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Ewentualne zwolnienie z opłat będzie możliwe tylko (zgodnie z art. 324 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce; Dz.U. z 2018 r. poz. 1668): na zasadach określonych w umowie między uczelniami albo umowie międzynarodowej, decyzji administracyjnej rektora, dyrektora instytutu PAN lub dyrektora instytutu badawczego, decyzji Ministra lub decyzji dyrektora Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej w odniesieniu do jej stypendystów.
Brytyjscy naukowcy w Polsce
Niezależnie od wyjścia UK z UE brytyjscy naukowcy w Polsce będą mogli kontynuować swoje zatrudnienie.
Zgodnie z art. 325 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce zatrudnienie cudzoziemca do realizacji zadań związanych z kształceniem i prowadzeniem działalności naukowej następuje bez konieczności uzyskania zezwolenia i zgody organu zatrudnienia. Osoba taka podlega obowiązkowi ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego, a także korzysta z uprawnień na zasadach obowiązujących obywateli polskich pozostających w stosunku pracy.
Kwestię legalizacji pobytu naukowców i studentów będących obywatelami Zjednoczonego Królestwa określi na zasadach ogólnych ustawa z dnia 15 marca 2019 r. o uregulowaniu niektórych spraw w związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej bez zawarcia umowy, o której mowa w art. 50 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej (Dz.U. z 2019 r. poz. 622).
Dodatkowe informacje: